مازندران از استانهای کهن ایران است که مطالعات باستان شناسی در غارهای كمربند و هوتو در بهشهر، زیست انسانی را در این استان در حدود 9500 پیش از میلاد تخمین می زند. مازندران كنونی بخشی از سرزمین گسترده تری است كه در متون تاریخ از آن با نام «فراشوراگر» و «پتیسخوارگر» یاد كرده اند.
محققان، مازندران و گیلان را به سبب همجواری و نیز به سبب اوضاع طبیعی و جغرافیایی مشابه، عموماً با هم نام می برند و همه مناطقی كه در جنوب دریای مازندران و میان آذربایجان و خراسان قرار دارند را یك ناحیه می دانند. از این حدود در زمان هخامنشیان در كتیبه بیستون نام «پتشواریش» ضبط شده است. طبری ها و مردم تیره های ساكن این ناحیه همواره به عنوان بهترین تیر اندازان، كمان داران، فلاخن اندازان، شمشیر زنان و زوبین اندازان در جنگ های شاهان هخامنشی با دولت های دیگر معرفی می شوند. «استرابن» جغرافی نویس یونانی؛ این محدوده را به صورت «پرخواترس» نام می برد. عده ای از مورخان و نویسندگان، ریشه واژه مازندران را از كلمه «ماز» به معنی «دژ» می دانند. در تاریخ آمده كه مردم به فرمان «مازیار بن قارن» سردار معروف طبرستان، برای جلوگیری از نفوذ اعراب در نقاط حساس این منطقه به احداث دژ پرداختند و مازندران را به صورت «ماز» + «اندرآن» به معنی «دژ در آن» می شناختند. حجازی كناری می نویسد: بعید نیست كه مازندران، محل سكونت آریایی های مهاجر، نام خود را از خدای خود «ایندر» گرفته باشد. در این صورت مازندران از دو جزء «ماز» و «ایندر» تشكیل می شود. «ماز» به صورتهای مز، لها، مهی و مزی به معنی بزرگ، و ایندر (Indar) ، نیز نام خدای آنان بود. مجموع این دو جزء «خدای بزرگ» و در تلفظ مازاندران یا مازندران «سرزمین خدایان» یا «سرزمین خدا» را افاده می كند. برخی نیز نام مازندران را به شكل ماز + اندر + آن میدانند. ماز در زبان مازندرانی به زنبور عسل گفته میشود و كسانی كه این ریشه یابی را پذیرفتهاند معنای مازندران را «جایی كه زنبور عسل در آن هست» میدانند. وجود دریای مازندران (دریای كاسپین) با ساحل زیبا و مناسب، به همراه برخورداری از دامنه های جنگلی و كوهستانی، وجود قله دماوند با 5670 متر ارتفاع، غارها، آبشارها، رودخانه ها، آبهای متعدد سرد و گرم معدنی، چشمه ها، تالاب ها به ویژه شبه جزیره میانکاله در بهشهر، بیش از 800 آثار تاریخی شناسایی شده نظیر مجموعه تاریخی شهرهای آمل، چالوس و ساری این استان را به مجموعه ای متنوع برای استفاده گردشگران با انگیزه های مختلف بدل نموده است.
برو تا گندم یک دانه بویم
برو تا او رودخانه بویم
همین که شو بیّه دستی به گردن که روز روشن بیه بیگانه بویم - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - بنال بلبل بنال تا من بنالم ته درد گل من درد یارم ته درد گل بنال شش ماه و شش روز من درد یار بنالم هر شب و روز |
Article 0
↧
↧
Trending Articles
More Pages to Explore .....